Kwestie gender w polityce edukacyjnej. Analiza programów polskich partii politycznych

In this article, I gave the analysis of the position of Polish political parties to issues of education and gender. I analyzed the topic of philosophical issues to the LGBT community. The intention of the research was demonstrate how the parties relate to issues of gender, so it identify and propose what changes in the context of education policy. It used an analysis of existing documents (declarations, programs) and expression of individual politicians. On the basis of the study I pointed to the division between left and right side of the political scene in the context of philosophical issues.  W niniejszym artykule analizie poddano stanowiska polskich partii politycznych wobec tematyki edukacyjnej i gender. Przeanalizowano wątek kwestii światopoglądowych wobec środowiska mniejszości seksualnych. Zamierzeniem badawczym było wykazanie, jak partie odnoszą się do tematyki gender, z czym ją utożsamiają i jakie zmiany proponują w kontekście polityki edukacyjnej. Zastosowana została analiza zastanych dokumentów (deklaracji, programów) oraz wypowiedzi poszczególnych polityków. Na podstawie prowadzonych badań wskazano na podział na lewicę i prawicę w kontekście kwestii światopoglądowych

Mikrobiologiczna degradacja wybranych związków N-heterocyklicznych o działaniu farmakologicznym

N-heterocyclic aromatic hydrocarbons commonly used for the synthesis of dyes, pesticides or drugs are frequently detected environmental pollutants. These compounds are characterized by a relatively high level of toxicity to aquatic organisms and their environmental fate is still poorly understood. Conventional sewage treatment plants are not adapted to effectively eliminate this type of pollutants from sewage, therefore they are a source of the emission of toxic compounds to the environment. The continuous emission of these compounds to aquatic ecosystems and their low biodegradability cause that they can exist in the environment for many years. For this reason efficient methods of their elimination are being developed. Biotechnological processes using microorganisms to degrade xenobiotics are very popular. Carbazole is the most commonly detected and the most toxic tricyclic N-heterocyclic compound. The process of its bacterial degradation has been described in detail in the available literature, but little is known about its metabolism by filamentous fungi. There is also no data on the microbial degradation of its pharmacologically active derivatives. The subject of this doctoral thesis was to select microorganisms capable of effectively eliminating carbazole and its pharmacologically active derivative - carvedilol, explaining microbial pathways and mechanisms of their degradation. The microbial degradation process was examined using gas and liquid chromatography techniques coupled with mass spectrometry (GC-MS and LC-MS/MS). Results from screening of microscopic filamentous fungi in terms of their ability to degrade carbazole allowed selecting the strains with a high degradation potential belonging to the Cunninghamella species, which eliminated up to 90% of the initial carbazole concentration (200 mg/L). It was shown that the fungi Cunninghamella transformed carbazole via hydroxylation reactions. The assessment of toxicity of fungal cultures extracts did not show an increase in the toxicity of the carbazole metabolites produced by tested fungi. There were changes in the membrane phospholipid profile of the fungi after their incubation with the addition of carbazole, which could be their response to the toxic effects of xenobiotics. In the next stage of the work, carvedilol degradation capacity was assessed by filamentous fungi initially classified as microorganisms capable of effectively eliminating carbazole. Again, the fungi Cunninghamella showed the highest degradation potential. C. echinulata IM 2611 eliminated up to 80% of the initial carvedilol concentration (20 mg/L). It was found that the metabolism of carvedilol occurs mainly via hydroxylation, methylation, demethylation and conjugation reactions and its fungal metabolism is similar to the metabolism of the ß-blocker in mammalian organisms. It was also shown that cytochrome P450 and cytochrome P450 reductase are involved in the biotransformation of carvedilol by C. elegans IM 1785/21Gp. In addition, it was found that the biodegradation of carvedilol by C. echinulata IM 2611 leads to its detoxification. The ability to degrade carvedilol by selected Gram-positive and Gram-negative bacteria was also assessed. It was shown that Gram-negative bacteria, which are more resistant to carvedilol, are able to degrade it by breaking down the structure of the compound within the chain linking the carbazolyl and phenyl rings. It was also found that carvedilol possesses a high antimicrobial activity against Gram-positive bacteria, and the main target of its action is the bacterial cell envelope. The issues regarding the microbial degradation of carvedilol have not been studied so far. In this work for the first time it was shown that filamentous fungi of the Cunninghamella species are able to biotransform carbazole and its pharmacologically active derivative - carvedilol. The conducted research makes it possible to obtain strains capable of efficiently eliminating carbazole and its pharmacologically active derivatives. On the other hand, understanding the microbial pathways of degradation of the tested compounds may allow extending the knowledge about their potential fate in the environment.N-heterocykliczne węglowodory aromatyczne powszechnie wykorzystywane do syntezy barwników, pestycydów czy leków są często wykrywane w środowisku naturalnym. Związki te wykazują wysoką toksyczność wobec organizmów wodnych, a ich przemiany środowiskowe są wciąż słabo poznane. Konwencjonalne oczyszczalnie ścieków nie są przystosowane do skutecznej eliminacji tej grupy zanieczyszczeń, dlatego stanowią źródło ich emisji do wód powierzchniowych. Ze względu na ciągłe uwalnianie tych związków do ekosystemów wodnych oraz ich niską biodegradowalność mogą one egzystować w środowisku przez wiele lat, dlatego poszukiwane są wydajne metody ich eliminacji. Coraz większym zainteresowaniem cieszą się procesy biotechnologiczne wykorzystujące mikroorganizmy do degradacji ksenobiotyków. Najpowszechniej wykrywanym w próbach środowiskowych, a zarazem jednym z najbardziej toksycznych trójpierścieniowych związków N-heterocyklicznych jest karbazol. Proces bakteryjnej degradacji karbazolu został szczegółowo opisany w dostępnej literaturze, niewiele jednak wiadomo na temat jego metabolizmu przez grzyby strzępkowe. Brak jest również danych na temat mikrobiologicznej degradacji jego farmakologicznie aktywnych pochodnych. Celem niniejszej rozprawy doktorskiej było wyselekcjonowanie drobnoustrojów zdolnych do efektywnej eliminacji karbazolu i jego farmakologicznie aktywnej pochodnej – karwedilolu, wyjaśnienie szlaków mikrobiologicznej degradacji tych związków oraz mechanizmów ich rozkładu. Proces biodegradacji karbazolu i karwedilolu badano z wykorzystaniem technik chromatografii gazowej oraz cieczowej sprzężonych ze spektrometrią mas (GC-MS i LC-MS/MS). Wyniki skriningu mikroskopowych grzybów strzępkowych w kierunku ich zdolności do degradacji karbazolu pozwoliły na wyselekcjonowanie szczepów o wysokim potencjale degradacyjnym należących do rodzaju Cunninghamella, które eliminowały do 90% początkowego stężenia karbazolu (200 mg/L). Wykazano, że proces biotransformacji karbazolu przez grzyby Cunninghamella przebiega na drodze reakcji hydroksylacji. Ocena toksyczności płynów pohodowlanych badanych drobnoustrojów inkubowanych z dodatkiem karbazolu nie wykazała wzrostu toksyczności powstających metabolitów. Odnotowano ponadto zmiany profilu fosfolipidowego grzybów Cunninghamella w odpowiedzi na toksyczne działanie karbazolu. W kolejnym etapie realizacji pracy oceniono zdolność do degradacji karwedilolu przez grzyby strzępkowe wstępnie zaklasyfikowane jako drobnoustroje efektywnie eliminujące karbazol. Ponownie, najwyższym potencjałem degradacyjnym charakteryzowały się szczepy z rodzaju Cunninghamella które eliminowały do 80% ksenobiotyku. Stwierdzono, że metabolizm tego farmaceutyku przez szczepy Cunninghamella przebiega głównie na drodze reakcji hydroksylacji, metylacji, demetylacji oraz sprzęgania z różnymi molekułami i wykazuje podobieństwo do metabolizmu karwedilolu w organizmach ssaków. Potwierdzono również, że cytochrom P450 oraz reduktaza cytochromu P450 są zaangażowane w proces biotransformacji karwedilolu przez C. elegans IM 1785/21Gp. Wykazano ponadto, że biodegradacja tego farmaceutyku przez szczep C. echinulata IM 2611 prowadzi do jego detoksykacji. Oceniono również zdolność degradacji karwedilolu przez wybrane bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Wykazano, że bakterie Gram-ujemne, które są bardziej oporne na działanie karwedilolu, są zdolne do jego degradacji rozkładając strukturę związku w obrębie łańcucha łączącego pierścienie karbazylowy i fenylowy. Stwierdzono również, że karwedilol wykazuje silne działanie przeciwdrobnoustrojowe wobec bakterii Gram-dodatnich, a główną tarczą jego działania są osłony komórkowe. Do chwili obecnej zagadnienia dotyczące mikrobiologicznej degradacji karwedilolu nie były przedmiotem badań. W pracy tej po raz pierwszy wykazano, że grzyby strzępkowe z rodzaju Cunninghamella są zdolne do biotransformacji karbazolu i jego farmakologicznie aktywnej pochodnej – karwedilolu. Podjęte prace umożliwiają pozyskanie szczepów zdolnych do wydajnej eliminacji karbazolu oraz jego farmakologicznie aktywnych pochodnych. Z drugiej zaś strony, poznanie szlaków mikrobiologicznej degradacji badanych związków może pozwolić na pogłębienie wiedzy na temat ich możliwych przemian w środowisku zachodzących pod wpływem drobnoustrojów.Praca doktorska finansowana była w ramach realizacji grantu Narodowego Centrum Nauki (UMO-2013/09/N/NZ9/01668) przyznanego w konkursie PRELUDIUM 5 – „Mikrobiologiczna degradacja wybranych związków N-heterocyklicznych o działaniu farmakologicznym”. Badania prowadzone w ramach realizacji pracy doktorskiej były również finansowane z trzech dotacji celowych na działalność związaną z prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych oraz zadań z nimi związanych, służących rozwojowi młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich przyznanych w latach 2014-2016 na łączną kwotę 20 716 zł

Voters’ Attitudes towards the Gender Quota System in Elections in Poland and the Possibility of Its Modification

The article concerns the support for the gender quota system in the elections in Poland. The research was conducted on a double sample of adults for a representative national research, by means of quota sampling method (n = 2119). The respondents who believed that there is insufficient representation of women in parliament outnumbered those with the opposite opinion. We have observed a reluctance among the respondents to introduce solutions aimed at strengthening women’s representation. The difference in views were determined by political preferences, gender, age, domicile, and education. Women and leftist supporters more frequently believed that there are too few women in parliament and supported quotas, as opposed to men and persons with right-wing views. The differences were observed in the youngest age category, where women more often opted for quotas than men

Continued effects of context reinstatement in recognition

The context reinstatement effect refers to the enhanced memory performance found when the context information paired with a target item at study is re-presented at test. Here we investigated the consequences of the way that context information is processed in such a setting that gives rise to its beneficial effect on item recognition memory. Specifically, we assessed whether reinstating context in a recognition test facilitates subsequent memory for this context, beyond the facilitation conferred by presentation of the same context with a different study item. Reinstating the study context at test led to better accuracy in two-alternative forced choice recognition for target faces than did re-pairing those faces with another context encountered during the study phase. The advantage for reinstated over re-paired conditions occurred for both within-subjects (Exp. 1) and between-subjects (Exp. 2) manipulations. Critically, in a subsequent recognition test for the contexts themselves, contexts that had previously served in the reinstated condition were recognized better than contexts that had previously served in the re-paired context condition. This constitutes the first demonstration of continuous effects of context reinstatement on memory for context

Każde dziecko jest zdolne

Artykuł z numeru 1/2011 internetowego czasopisma edukacyjnego ORE "Trendy

Surface area or diameter – which factor really determines the antibacterial activity of silver nanoparticles grown on TiO₂ coatings?

Titanium dioxide coatings were prepared on Si wafers using the sol–gel method. Four different types of coatings with silver nanoparticles (AgNPs) were synthesized. The diameter and surface density of AgNPs were conditioned by the concentration of Ag+ ions in the initial solution, time and UV illumination source. The bactericidal activity of AgNPs on the titanium dioxide coatings against the S. aureus strain were calculated as the percentage of the inhibition of bacterial growth after 24 hour incubation of microorganisms at 37°C on TiO₂ coatings with AgNPs. Control samples were coated with titanium dioxide without AgNPs. We concluded that the titanium dioxide coatings modified with silver nanoparticles had a high antibacterial activity. Moreover, we demonstrated strong dependence between surface areas of AgNPs and inhibition of bacterial growth. The obtained results evidence that the surface area of AgNPs grown on titanium dioxide coatings is a major factor determining their antimicrobial potential

Poly(propylene imine) dendrimers and amoxicillin as dual-action antibacterial agents

Besides acting as antimicrobial compounds, dendrimers can be considered as agents that improve the therapeutic effectiveness of existing antibiotics. In this work we present a new approach to using amoxicillin (AMX) against reference strains of common Gram-negative pathogens, alone and in combination with poly(propylene imine) (PPI) dendrimers, or derivatives thereof, in which 100% of the available hydrogen atoms are substituted with maltose (PPI 100%malG3). The concentrations of dendrimers used remained in the range non-toxic to eukaryotic cells. The results indicate that PPI dendrimers significantly enhance the antibacterial effect of amoxicillin alone, allowing antibiotic doses to be reduced. It is important to reduce doses of amoxicillin because its widespread use in medicine could lead to the development of bacterial resistance and environmental pollution. This is the first report on the combined antibacterial activity of PPI surface-modified maltose dendrimers and amoxicillin

Biodegradation of Chloroxylenol by Cunninghamella elegans IM 1785/21GP and Trametes versicolor IM 373: Insight into Ecotoxicity and Metabolic Pathways

Chloroxylenol (PCMX) is applied as a preservative and disinfectant in personal care products, currently recommended for use to inactivate the SARS-CoV-2 virus. Its intensive application leads to the release of PCMX into the environment, which can have a harmful impact on aquatic and soil biotas. The aim of this study was to assess the mechanism of chloroxylenol biodegradation by the fungal strains Cunninghamella elegans IM 1785/21GP and Trametes versicolor IM 373, and investigate the ecotoxicity of emerging by-products. The residues of PCMX and formed metabolites were analysed using GC-MS. The elimination of PCMX in the cultures of tested microorganisms was above 70%. Five fungal by-products were detected for the first time. Identified intermediates were performed by dechlorination, hydroxylation, and oxidation reactions catalysed by cytochrome P450 enzymes and laccase. A real-time quantitative PCR analysis confirmed an increase in CYP450 genes expression in C. elegans cells. In the case of T. versicolor, spectrophotometric measurement of the oxidation of 2,20-azino-bis (3-ethylbenzthiazoline-6-sulfonic acid) (ABTS) showed a significant rise in laccase activity during PCMX elimination. Furthermore, with the use of bioindicators from different ecosystems (Daphtoxkit F and Phytotoxkit), it was revealed that the biodegradation process of PCMX had a detoxifying nature